Deze woorden, uitgesproken door Jezus Christus aan het kruis, zijn een van de meest bekende en betekenisvolle uitspraken in de Bijbel. Ze worden vaak aangehaald als een uitdrukking van diepe wanhoop en een gevoel van verlatenheid. In dit artikel zullen we de betekenis en de context van deze woorden onderzoeken, evenals de theologische en filosofische interpretaties die eraan zijn gegeven.
De betekenis van de woorden
De woorden “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” zijn te vinden in het evangelie van Matteüs, hoofdstuk 27, vers 46. Jezus spreekt deze woorden uit terwijl Hij aan het kruis hangt, vlak voordat Hij sterft. Het is belangrijk om te begrijpen dat Jezus deze woorden niet uitspreekt als een teken van twijfel of ongeloof, maar eerder als een uitdrukking van zijn diepe verbondenheid met het lijden van de mensheid.
Door deze woorden te citeren, verwijst Jezus naar Psalm 22, een psalm van koning David waarin hij zijn eigen lijden en verlatenheid uitdrukt. Jezus identificeert zichzelf met de woorden van David en gebruikt ze om zijn eigen lijden en verlatenheid aan het kruis uit te drukken. Hiermee toont Hij zijn volledige menselijkheid en zijn bereidheid om de last van de zonde van de wereld op zich te nemen.
Theologische interpretaties
Er zijn verschillende theologische interpretaties van de woorden “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” Een veelvoorkomende interpretatie is dat Jezus op dat moment de zonden van de mensheid op zich nam en de straf ervoor droeg. In dit perspectief wordt Jezus’ verlatenheid gezien als een gevolg van de scheiding tussen God en de mens als gevolg van de zonde.
Een andere interpretatie is dat Jezus op dat moment de diepste vorm van lijden en eenzaamheid ervoer. Hij voelde zich verlaten door God, niet omdat God Hem daadwerkelijk had verlaten, maar omdat Hij de volledige last van het menselijk lijden en de zonde droeg. Deze interpretatie benadrukt de solidariteit van Jezus met de mensheid en zijn bereidheid om tot het uiterste te gaan om de mensheid te redden.
Filosofische interpretaties
Naast theologische interpretaties zijn er ook filosofische interpretaties van de woorden “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” Een bekende interpretatie is die van de filosoof Friedrich Nietzsche, die deze woorden opvatte als een uitdrukking van de dood van God en het einde van religieus geloof. Nietzsche zag Jezus’ verlatenheid als een teken dat God dood was en dat de mensheid nu volledig verantwoordelijk was voor haar eigen lot.
Een andere filosofische interpretatie is die van de existentialistische filosoof Jean-Paul Sartre. Hij zag de woorden van Jezus als een uitdrukking van de fundamentele eenzaamheid en absurditeit van het menselijk bestaan. Volgens Sartre is de mens veroordeeld tot vrijheid en verantwoordelijkheid, maar tegelijkertijd ook tot eenzaamheid en zinloosheid. Jezus’ verlatenheid symboliseert deze existentiële angst en wanhoop.
Opsommingen
Om de belangrijkste punten van dit artikel samen te vatten, volgen hier enkele opsommingen:
Betekenis van de woorden:
- Jezus spreekt deze woorden uit aan het kruis
- Hij citeert Psalm 22 om zijn eigen lijden en verlatenheid uit te drukken
- De woorden tonen Jezus’ volledige menselijkheid en bereidheid om de last van de zonde op zich te nemen
Theologische interpretaties:
- Jezus’ verlatenheid wordt gezien als een gevolg van de scheiding tussen God en de mens als gevolg van de zonde
- De verlatenheid symboliseert Jezus’ solidariteit met de mensheid en zijn bereidheid om te lijden voor hun redding
Filosofische interpretaties:
- Nietzsche interpreteert de woorden als een teken van de dood van God en het einde van religieus geloof
- Sartre ziet de verlatenheid als een uitdrukking van de existentiële eenzaamheid en zinloosheid van het menselijk bestaan
In conclusie, de woorden “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” hebben een diepe betekenis en hebben geleid tot verschillende theologische en filosofische interpretaties. Ze tonen Jezus’ verbondenheid met het lijden van de mensheid en zijn bereidheid om tot het uiterste te gaan om de mensheid te redden. Ze kunnen ook worden gezien als een uitdrukking van de existentiële angst en zinloosheid van het menselijk bestaan. Ongeacht de interpretatie herinneren deze woorden ons eraan dat zelfs in de diepste duisternis en verlatenheid, er hoop en verlossing is.